De droom van Wim Loverbosch

Het begon met een droom. Een laatste vurige wens van Wim Loverbosch, Ommelnaar. Als klein manneke wilde hij al graag in het processiepark spelen, maar mocht dat niet ‘omdat het heilige grond’ was. Terwijl hij wilde dat ‘de verborgen parel’ die het park is, wordt ‘onthuld’. Veel fietsers en wandelaars weten door de dichte begroeiing niet eens dat er een mooi park aan de doorgaande weg in Ommel ligt. Dat moet veranderen.

Helaas kan Wim zelf de realisatie van zijn droom niet meer meemaken. Wel heeft hij zijn visie op papier gezet – met hulp van architect Peer van Ling en twee landschapsarchitecten – en is er een documentaire over zijn plannen op YouTube geplaatst; een projectgroep van Ommelnaren, kapelaan Harold van Overbeek en sympathisanten van buiten het dorp ijvert nu voor de verwezenlijking van die plannen. Loverbosch woonde vroeger aan de doorgaande weg in Ommel. Als kind speelde hij in de omgeving van het park, toen hij ouder werd, maakte hij steeds vaker een ommetje door het enige park dat Ommel rijk is. Hij zag het park zienderogen achteruitgaan. De staties werden door wildgroei naar de achtergrond verdrongen en de Lourdesgrot raakte stilaan overwoekerd door klimop. Wims droom voorziet in een opgeknapt park met verharde wandelpaden, weelderig groen, een mooie toegangspoort, een rotsachtige Calvarieberg, een multifunctionele buitenkerk, een uitnodigend kerkplein etc.

Het park is tussen 1915 en 1920 aangelegd in opdracht van pastoor Van de Pas. Er staan twee rijksmonumenten: de Calvarieberg en de zes bedevaartskapellen die in een cirkel om de berg staan. Die kapellen vertellen het verhaal over het mirakel van Ommel: de vondst van een Mariabeeldje. In een tweede cirkel staan veertien staties met daarin de Kruisweg afgebeeld. Het totale terrein van het park, inclusief kerk, is twee hectare groot. Er staat ook nog een Lourdesgrot. In de meimaand komen er 50.000 pelgrims naar Ommel.